Ηλικία; Ποιά ηλικία;

Θυμάμαι κάτι κυρίες παλιά, όταν εγώ ήμουν ακόμη παιδί, που όταν τις ρωτούσε κάποιος την ηλικία τους απαντούσαν χαριτωμένα “είμαι όσο νιώθω”. Όχι, δεν απαντούσαν “όσο δείχνω”, μάλλον γιατί τότε ήταν και λίγο πιο σπάνιες οι πολλές πολλές αισθητικές επεμβάσεις και το “φαίνομαι” ήταν ίσως πιο κοντά στο “είμαι”.

Επέμεναν λοιπόν στο “όσο νιώθω”, κι ακόμα και τώρα που έχουν περάσει πλέον τόσα χρόνια σκέφτομαι πόσο, μα πόσο δίκιο είχαν!

Γιατί τελικά αν το αναλύσουμε, τί σημασία έχει η ηλικία κάποιου -άνδρα ή γυναίκας- στα χαρτιά; Τί σημασία έχει το τι γράφει η ταυτότητα μου όταν η ζωή μου έχει τον δικό της ρυθμό; Η αλήθεια είναι πως γνωρίζω πολλές γυναίκες πενήντα χρονών που συναγωνίζονται σε εξωτερική εμφάνιση κι ευστροφία νου άνετα πολύ νεότερες τους γυναίκες, ναι ναι, ακόμη και δεκαπενταετία νεότερες!

Αυτό που κάνει την διαφορά είναι ότι οι γυναίκες αυτές δεν έχουν οι ίδιες σταθεί ποτέ στο πόσο χρονών είναι. Ζουν στο έπακρο κι αγαπούν την κάθε τους ηλικία, κι είναι έτσι ελεύθερες να είναι όσο νιώθουν!

Και για να μην μιλώ μόνο για γυναίκες, οι άνθρωποι “χωρίς ηλικία” είναι στην πραγματικότητα οι άνθρωποι εκείνοι που βιώνουν καθημερινά το “όσο νιώθω”, είναι άνθρωποι ενεργητικοί και δραστήριοι, είναι άνθρωποι που συνεχίζουν την ζωή τους χωρίς να κουράζονται από αυτήν αλλά μάλλον την δημιουργούν και την εμπλουτίζουν!

Οι άνδρες κι οι γυναίκες που δεν έχουν ηλικία είναι άνθρωποι με πολλά ενδιαφέροντα και ποικίλες παρέες, διαβάζουν, ενημερώνονται, παίζουν, συμμετέχουν· είναι εκείνοι που έχουν πάντα ουσιαστικά θέματα συζήτησης και τραβούν το ενδιαφέρον, εκείνοι που επιτρέπουν στον εαυτό τους να “τσαλακωθεί ” ή να γίνει αστείος. Είναι οι άνθρωποι που αφουγκράζονται τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους και τα βάζουν σε προτεραιότητα. Είναι αυθεντικοί!

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δεν στέκονται και δεν παραμένουν στάσιμοι παρά συνεχώς εξελίσσονται· κινούνται αέναα στον χρόνο με αυθεντικότητα νου και ψυχής κι έτσι παραμένουν πάντα ένα βήμα μπροστά. Αρνούνται να περιορίσουν και να ορίσουν τους εαυτούς τους από τα στεγανά και τ αστερεότυπα της τάδε ή της δείνα ηλικίας. Για ποιό λόγο να το κάνουν άλλωστε;

Για τους ανθρώπους χωρίς ηλικία ο χρόνος (που περνάει) δεν είναι ποτέ ΤΟ ζητούμενο γιατί έχουν φροντίσει να περάσει δημιουργικός και “γεμάτος”. Η πραγματική ηλικία τους παραμένει ερωτηματικό γιατί είναι άνθρωποι που τρέφουν και τρέφονται από την ψυχή!

Εκεί ο χρόνος είναι απλώς άλλη μια διάσταση.

Με αγάπη,