“Όταν κλείνει μία πόρτα ανοίγει ένα παράθυρο!” λένε. Και ειλικρινά κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Το θέμα δεν είναι αν όντως ανοίγει ένα παράθυρο, ή αν ίσως ανοίγει μία άλλη πόρτα, το θέμα όμως είναι ποιoς βλέπει τις πόρτες και τα παράθυρα που ανοίγουν.
Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να βλέπουν μόνο την πόρτα που κλείνει και να μένει το βλέμμα τους εκεί. Και για να το φέρω στην πραγματική του διάσταση, σκέφτομαι πως συναντώ συχνά ανθρώπους οι οποίοι βιώνουν μία “αρνητική” εμπειρία (π.χ. έναν χωρισμό) κι εστιάζουν μόνο στο αρνητικό που συμβαίνει εκείνη την στιγμή. Είναι πολύ χρήσιμο να μπορέσω να δω και πέρα από το αρνητικό βίωμα, και πέρα από την στεναχώρια ίσως της στιγμής, και να στρέψω το βλέμμα μου προς το θετικό μήνυμα που σίγουρα περιέχει οποιαδήποτε εμπειρία (π.χ. στον χωρισμό μου είμαι καλύτερα γιατί δεν ταίριαζα με αυτόν τον άνθρωπο)!
Ας κοιτάξω λοιπόν προς την άλλη κατεύθυνση για να δω την πόρτα που ανοίγει και με προσκαλεί!
Ανοίγω καλά τα μάτια και βλέπω τον δρόμο των ευκαιριών που ανοίγεται μπροστά μου· είμαι έτοιμη να κινηθώ προς την θετική κατεύθυνση και να απολαύσω αυτό που απλόχερα μου προσφέρεται εκεί!
No Comments