Ισορροπώ!

Σκέφτομαι την ισορροπία. Έχω την έννοια στο νου μου, όμως πολλές φορές μου φαίνεται πως δυσκολεύομαι πολύ να την πετύχω. Υπάρχουν μέρες που “πιάνω” τον εαυτό μου να λειτουργεί σαν εκκρεμές, να θέλω να ισορροπώ κι αντ’ αυτού να είμαι με το ένα πόδι μπρος και το άλλο πίσω. Φαντάζομαι πως κινούμαι ασταμάτητα μπρος-πίσω μέχρι να βρω που θέλω να μείνω. Κι αντί τελικά να ισορροπώ ταλαντεύομαι ανάμεσα στο παλιό και στο καινούριο.

Παρατηρώντας αυτήν μου την κίνηση σκέφτομαι πως για να ισορροπήσω θα πρέπει μάλλον να σταματήσω να κινούμαι, γιατί στην αέναη κίνηση που βρίσκομαι δεν προλαβαίνω να αγγίξω, να έρθω σε επαφή και να νιώσω. Επιλέγω λοιπόν να στοχεύσω προς την στάση. Κι αναρωτιέμαι, ποιό είναι όμως το κατάλληλο σημείο για να σταθώ; Σκέφτομαι πάλι το παλιό και το καινούριο και τι σημαίνουν αυτά για εμένα· το παρελθόν και το παρόν μου· αυτός που ήμουν κι αυτός που είμαι τώρα, και τελικά μάλλον αυτός που θέλω να φτάσω να είμαι στο μέλλον. Τώρα φαίνεται ξεκάθαρα πως για να ισορροπήσω έστω και στιγμιαία χρειάζομαι να σκεφτώ προσεκτικά ποιά στοιχεία μου ανήκουν στο παρελθόν (συμπεριφορές, επιλογές, δραστηριότητες) και ποιά στο τώρα μου. Κοιτώντας τα καλά σκέφτομαι τί από αυτά θέλω να κρατήσω γιατί μου ειναι χρήσιμα, μου είναι σημαντικά, κι είναι αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας μου, και ποιά ειναι εκείνα τα στοιχεία που θέλω να αφήσω πίσω, να τα αποχαιρετήσω, ή ακόμα και να τα πετάξω γιατί για εμένα σήμερα λειτουργούν τοξικά.

Θέλω λοιπόν συνειδητά να κάνω ένα ξεκαθάρισμα του παρελθόντος και το ίδιο κάνω και για το παρόν μου. Κρατώ κι από αυτό μόνο ό,τι αισθάνομαι να χρειάζομαι για να λειτουργεί εξισορροπιστικά από εδώ και μπρος στην ζωή μου, και μετά συνθέτω αυτά που κράτησα.

Γίνομαι έτσι εγώ ο δημιουργός της δικής μου ισορροπίας, αυτής που επιτυγχάνεται από την βασική μου ταυτότητα αλλά κι από τα πρόσκαιρα και μεταβαλλόμενα χαρακτηριστικά μου. Η ισορροπία μου ανανεώνεται συνεχώς καθώς κι εγώ εξελίσσομαι στην πορεία της ζωής μου, και συναντώντας νέες συνθήκες την εφευρίσκω ξανά!

Βάζω στόχο τώρα που έχω λίγο ελεύθερο χρόνο στα χέρια μου να σκεφτώ τον εαυτό μου σε ισορροπία· όπως πάντα θα κάνω με χαρτί και μολύβι την λίστα-εργαλείο και θα αποφασίσω τι να πάρω μαζί μου και τι να αφήσω αυτήν τη φορά.

Εμπρός λοιπόν!