Σιωπή…

Σσσσσς… Σιωπή! 

Σκέφτομαι πως τόσο καιρό αναφέρομαι στο να μιλάμε, να εκφραζόμαστε και να επικοινωνούμε. Και σχεδόν ταυτόχρονα περνάει από το μυαλό μου ο συνειρμός της σιωπής. Πιθανώς σαν “αντίθετο” της φωνής; θα μπορούσε. Δεν είμαι και σίγουρη. Είναι μία ιδέα φευγαλέα – όπως η ίδια η σιωπή – που με βάζει σε σκέψεις .

Αναλογίζομαι το πόσο πολύτιμη είναι η σιωπή.

Μέσα στην βουή και τον θόρυβο της καθημερινότητας, μέσα στο ασταμάτητο, τις περισσότερες φορές, τρέξιμο και την διαρκή ενασχόληση με κάτι, έρχεται η σιωπή σαν όαση· σαν δώρο πολύτιμο που θα με βοηθήσει να ξαποστάσω. Μετά από μια υπερδραστηριοποίηση, στην οποία υποκύπτω χωρίς ούτε κι εγώ να το καταλάβω καλά καλά, αυτό το “τίποτα” φαντάζει παραδεισένιο!

Σωπαίνω λοιπόν, και αφήνω το μυαλό μου να ταξιδέψει όπου θέλει ελεύθερα. Σκέφτομαι ότι αυτό μπορεί να γίνει το καταφύγιο μου από την φόρτιση της καθημερινότητας. Μέσα στην σιγή αφήνομαι και αφουγκράζομαι: τον εαυτό μου, το περιβάλλον, την φύση. Μέσα σε αυτήν την ησυχία και την αταραξία νου και σώματος βρίσκω απαντήσεις σε ό,τι με απασχολεί ή και λύσεις σε ό,τι με προβληματίζει.

Για αυτήν την ώρα που επιλέγω να παραμείνω σιωπηλή βιώνω τα πλεονεκτήματα: ηρεμώ, αναπαύομαι, ανανεώνομαι. Η ενέργεια μου αναπληρώνεται και σταματώ να σκορπίζομαι σε διαρκείς εργασίες και στόχους. Κι έτσι όπως καταλαγιάζουν και “κάθονται” όλα μέσα μου ανακαλύπτω πόσο δημιουργική μπορώ να γίνω, πόσες νέες ιδέες απελευθέρωσα.

Την σιωπή την επιλέγω και γι’ αυτό είναι δώρο από εμένα προς εμένα.

Αποφασίζω συνειδητά να κάνω καθημερινά αυτό το δώρο στον εαυτό μου.

Επιλέγω λοιπόν κάποια ώρα μέσα στην ημέρα μου που με εξυπηρετεί και αφιερώνω δέκα λεπτά στην σιωπή. Κλείνω τηλέφωνα, βιβλία, τηλεοράσεις κι οτιδήποτε άλλο μπορεί να με αποσυντονίσει και απολαμβάνω αυτά τα δέκα λεπτά στην μικρή μου όαση. Δημιουργώ μόνη μου την ανάπαυλα που τόσο χρειάζομαι, κι αφήνω το μυαλό να ταξιδέψει ελεύθερα, αφήνομαι να βυθιστώ χωρίς συγκεκριμένο πλάνο. Μετά τα δέκα λεπτά επιστρέφω στην καθημερινότητα.

Εφαρμόζω καθημερινά αυτό το μικρό διάλειμμα και παρατηρώ τα οφέλη της “στάσης” που επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει. Παρατηρώ πως γίνομαι πιο χαλαρή, πιο συγκεντρωμένη και σαφέστατα πιο χαρούμενη και δημιουργική! Δοκίμασε το!